Από την ημέρα που ξεκινά η εκπαίδευσή του στην Τέχνη, ο μυημένος θέτει κάποιους σκοπούς, τους οποίους επιδιώκει συνέχεια και καθημερινά, και οι οποίοι διδάσκονται ως νόμοι. Αυτοί είναι οι εξής:
Γνώθι σ’ αυτόν
Όπως έχω ήδη αναφέρει και σε άλλο κείμενο, είναι πολύ σημαντικό ο μυημένος να γνωρίζει άριστα τον εαυτό του, τις δυνάμεις του, τα ελαττώματά του, να τα αποδέχεται όλα αυτά και να επιδιώκει συνέχεια την βελτίωσή του, όχι μόνο σαν άνθρωπος μέσα στην κοινωνία, αλλά και σαν εξασκών την Τέχνη.
Σοφία
Η γνώση είναι ένα παντοδύναμο εργαλείο και είναι η βάση της σοφίας. Ο μυημένος επιδιώκει την γνώση και κατ’ επέκταση την σοφία, όχι μόνο πάνω στο θέμα του αποκρυφισμού, αλλά και γενικότερα σε όσο το δυνατό περισσότερα θέματα. Η σοφία δεν είναι κάτι που θα το προσφέρει η μονόπλευρη γνώση, αλλά εκείνη που καλύπτει πολλούς τομείς και από πολλές πλευρές.
Γνώση της Τέχνης
Η ημιμάθεια είναι επικίνδυνο πράγμα και γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη όταν πρόκειται για την Μαγεία. Ο μυημένος λοιπόν, δεν επαναπαύεται ποτέ στις γνώσεις του, μιας και πάντα θα υπάρχει κάτι το οποίο δεν γνωρίζει. Εδώ, ο χρυσός κανόνας είναι το απόφθεγμα του Σωκράτη: «το μόνο που γνωρίζω είναι ότι δεν γνωρίζω τίποτα». Ο μυημένος επιδιώκει να μην αισθανθεί ποτέ ότι γνωρίζει τα πάντα γύρω από κάποιο θέμα, κι έτσι να μην σταματά ποτέ να μαθαίνει. Συνειδητοποιεί επίσης ότι η απάντηση σε ένα ερώτημα, γεννά ακόμα περισσότερες ερωτήσεις.
Εφαρμογή της Γνώσης με Σοφία
Η λάθος εφαρμοσμένη γνώση, μπορεί να γίνει και επικίνδυνη. Ο μυημένος λοιπόν, επιδιώκει πάντα την σοφή εφαρμογή και χρήση των γνώσεών του, και πάντα προτού πράξει το οτιδήποτε, διερωτάται αν αυτός είναι ο σωστός τρόπος δράσης.
Ισορροπία και Δικαιοσύνη
Ο μυημένος επιβάλλεται να είναι ισορροπημένος και να επιδιώκει την ισορροπία και γύρω του. Γνωρίζει την δυαδικότητα όλων των πραγμάτων, όπως γνωρίζει το ότι δεν μπορεί να υπάρξει κάτι χωρίς το «αντίβαρό» του. Ο μυημένος λοιπόν επιδιώκει να μην είναι ούτε σκληρός μα ούτε και μαλθακός με τον εαυτό του αλλά και τους γύρω του, αλλά ισορροπημένος και δίκαιος.
Σκέψεις, Γραπτός & Προφορικός Λόγος
Ο μυημένος φροντίζει οι σκέψεις του να είναι σε τάξη και κατ’ επέκταση ο γραπτός και προφορικός του λόγος είναι επίσης σε τάξη και σωστά δομημένος. Οι άτακτες σκέψεις προδίδουν άνθρωπο που δεν ξέρει ούτε τι πιστεύει, ούτε τι θέλει, ούτε είναι σε θέση να ελέγξει τον ίδιο του τον εαυτό. Ο σοφός άνθρωπος μιλάει και γράφει έτσι που φαίνεται η λαμπρότητα του πνεύματός του και αντικατοπτρίζει την εσώτερή του γαλήνη και ισορροπία Αυτός είναι ο σκοπός του μυημένου… να αγγίξει την σφαίρα της σοφίας.
Η Ζωή είναι Γιορτή
Η ζωή δεν είναι ούτε κατάρα ούτε τιμωρία, αλλά ένα ανεκτίμητο θείο δώρο. Ο μυημένος γνωρίζει ότι η ζωή μπορεί να του προσφέρει πολύτιμα διδάγματα, τα οποία αν και μερικές φορές σκληρά, δεν παύουν να είναι θεία διδασκαλία. Επομένως, δεν θλίβεται για την υλική, ατελής ύπαρξή του, αλλά την γιορτάζει και την χαίρεται, προσπαθώντας πάντα να μάθει όσο το δυνατόν περισσότερα από αυτήν. Εδώ, ο χρυσός κανόνας είναι το απόφθεγμα: «όσο ζω, μαθαίνω».
Αρμονία με την Φύση
Η Φύση είναι κομμάτι μας και εμείς είμαστε κομμάτι της Φύσης. Ο μυημένος επιδιώκει την αρμονία με την Φύση, γνωρίζοντας ότι επιβάλλεται να την προστατέψει, να αφήσει εκείνη να τον προστατέψει, αλλά και να προστατεύει από αυτήν. Επίσης, επιδιώκει η ύπαρξή και οι πράξεις του να μην αντικρούονται με τους Νόμους της Φύσης, και αποδέχεται ότι μερικές ανάγκες του είναι κομμάτι της Φύσης του, ακόμα κι αν αντικρούονται με τους Νόμους του Ανθρώπου (κοινωνικούς και ηθικούς νόμους). Αυτές τις ανάγκες, προσπαθεί να τις εξευμενίζει και να τις ικανοποιεί, έτσι ώστε και να μην πηγαίνει κόντρα ούτε στην Φύση του αλλά ούτε και στους Νόμους του Ανθρώπου. Είναι ένα δύσκολο έργο, αλλά όχι ακατόρθωτο.
Υγεία
Σοφία δεν είναι μόνο να ενδυναμώνουμε το πνεύμα μας, αλλά να σεβόμαστε και το σώμα μας. Ο μυημένος λοιπόν δεν εργάζεται πάνω στο ένα εις βάρος του άλλου, μιας και αλληλοεξαρτούνται, αλλά φροντίζει το σώμα του να λαμβάνει ισάξια φροντίδα με το πνεύμα του. Διαλογίζεται καθημερινά, τρέφεται σωστά, γυμνάζεται τακτικά και δεν κάνει χρήση οποιοδήποτε ουσιών που δηλητηριάζουν το σώμα του. Εδώ, ο χρυσός κανόνας είναι το απόφθεγμα: «νους υγιής, εν σώματι υγιεί»
Σεβασμός στα Θεία
Όποια κι αν είναι τα θρησκευτικά του πιστεύω, ο μυημένος δεν θα επιδείξει ποτέ ασέβεια στα Θεία, ακόμα κι αν αυτά δεν εναρμονίζονται με δικά του πιστεύω. Σεβασμός δεν σημαίνει απαραίτητα και αποδοχή. Τιμά τις Θεότητες στις οποίες πιστεύει, και σέβεται τις θρησκείες και τις Θεότητες των συνανθρώπων του. Δεν επιδιώκει ποτέ τον προσηλυτισμό στην δική του θρησκεία, μιας και κατανοεί ότι το θρησκευτικό συναίσθημα είναι κάτι πολύ προσωπικό, αλλά και ότι όλες οι Θεότητες είναι εκφράσεις του ιδίου Ενός. Ακόμα κι αν δεν αποδέχεται κάποια συγκεκριμένη έκφραση του Ενός, οφείλει να την σεβαστεί. Ασέβεια λοιπόν προς οποιαδήποτε θρησκεία και Θεότητα, είναι ασέβεια προς την ίδια την δημιουργό Δύναμη που και ο ίδιος πιστεύει.
Διαιώνιση της Γνώσης
Αν και δεν θα επιδιώξει ποτέ τον προσηλυτισμό, ο μυημένος δεν θα αρνηθεί ποτέ να διδάξει τα πιστεύω και τις γνώσεις του σε οποιονδήποτε του το ζητήσει. Η γνώση δεν πρέπει να είναι πολυτέλεια των λίγων και εκλεκτών, αλλά πρέπει να διδάσκεται σε όσους την αποζητούν. Όπως έλεγε και η γιαγιά μου (μια σοφή γυναίκα): «αν δεν σου πω εγώ τι ξέρω, κι αν εσύ δεν μου πεις κι εσύ τι ξέρεις, τότε πως θα πάει ο κόσμος μπροστά;»
Leave a Reply