Φυσιογνωμική

Ο χαρακτήρας σου φοριέται στο… πρόσωπό σου

   Κάθε φορά που γνωρίζουμε έναν άνθρωπο, αυθόρμητα και φαινομενικά ανεξήγητα, αποφασίζουμε ότι μας είναι συμπαθής ή αντιπαθής. Ακόμα κι αν σύντομα αλλάξουμε την αρχική μας γνώμη, σπάνια ξεχνάμε την αρχική, πηγαία μας αντίδραση.

   Οι ανθρωπολόγοι και ψυχολόγοι έχουν καταλήξει ότι μονάχα το 10% της επικοινωνίας μεταξύ μας είναι λεκτική. Το κυρίαρχο 90% είναι υποσυνείδητο, ενστικτώδες και ζωώδες. Αυτή η αυθόρμητη συμπάθεια ή αντιπάθειά μας, βασίζεται σε τρία σημαντικά σημεία: την οσμή, τις κινήσεις του σώματος και τα χαρακτηριστικά του προσώπου. Με αυτό το τρίτο σημείο, τα χαρακτηριστικά του προσώπου, ασχολείται η Φυσιογνωμική.

   «Φυσιογνωμική» είναι η επιστήμη που ερευνά να κατανοήσει τις εγγενείς ροπές του χαρακτήρα ενός ανθρώπου, μελετώντας τα χαρακτηριστικά του προσώπου του.

   Η ιστορία της Φυσιογνωμικής ξεκινά από τα βάθη του χρόνου. Παραδοσιακά, θεωρούμε την Κίνα ως πατρίδα της, όπου γνωρίζουμε πως χρησιμοποιούνταν κυρίως από τους γιατρούς της αρχαιότητας. Πιστεύονταν ότι τα χαρακτηριστικά του προσώπου του ανθρώπου, μπορούν να δώσουν πληροφορίες για τις ευαισθησίες που έχει ο ασθενής και την παθολογία του.

   Αλλά τα ευρήματα δείχνουν ότι την γνώριζαν και εφάρμοζαν όλοι οι αρχαίοι λαοί (Μεσοποταμία, Ινδία, Ιαπωνία, Περσία, κλπ).

   Η Ελλάδα μας, θεωρείται ότι υπήρξε η πρώτη που εξέλιξε την Φυσιογνωμική στο επίπεδο της αποκωδικοποίησης του χαρακτήρα του ανθρώπου σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Θερμός υποστηρικτής της, λέγεται ότι υπήρξε ο Πυθαγόρας. Ο πατέρας της Ιατρικής, ο Ιπποκράτης, επίσης γνώριζε και εφάρμοζε την Φυσιογνωμική. Όσο για τον Αριστοτέλη, του αποδίδεται το έργο «Φυσιογνωμικά».

   Κατά τον Μεσαίωνα, όπως σχεδόν όλες οι Επιστήμες, έτσι και η Φυσιογνωμική, γνώρισε την απόρριψη και σχεδόν ξεχάστηκε. Την «αναβίωσε» το 1775 ένας Ελβετός πάστορας, ο Johann Caspar Lavater, όταν εξέδωσε στην Ζυρίχη το βιβλίο του με τίτλο Δοκίμια για την Φυσιογνωμία. Πλέον θεωρείται ο σύγχρονος πατέρας της.

   Σήμερα, εντάσσεται στις ανθρωπολογικές επιστήμες. Έχει κατηγορηθεί ως «ψευδοεπιστήμη», αλλά είναι τόσοι οι σοβαροί υποστηρικτές της, που μάλλον αρκούν για να διαψεύσουν αυτές τις κατηγορίες. Ταυτόχρονα, έχει φανεί χρήσιμη σε σωρό κλάδων, μεταξύ των οποίων σε δικηγόρους, εγκληματολόγους, ψυχολόγους και ψυχιάτρους, ακόμα και γιατρούς.

   Όσο για τον χώρο του Αποκρυφισμού, η Φυσιογνωμική πιστεύεται ότι μπορεί να δώσει πληροφορίες τόσο για την ψυχή του ατόμου όσο και για το μέλλον του.

   Όπως είπαμε στην αρχή, η Φυσιογνωμική μελετά το πρόσωπο του ανθρώπου, προσπαθώντας έτσι να ερμηνεύσει τον χαρακτήρα του. Φυσικά, ο χαρακτήρας είναι κάτι που πλάθεται και μεταλλάσσεται διαρκώς, γι’αυτό και η Φυσιογνωμική μονάχα συμβουλεύει για τις εκ γενετής προδιαθέσεις μας. Είναι στην δική μας θέληση να εργαστούμε πάνω σε αυτές, ώστε να ενισχύσουμε τα θετικά μας γνωρίσματα και να αποδυναμώσουμε τα αρνητικά. Η όποια εσωτερική εργασία κάνουμε (ή δεν κάνουμε) με τον εαυτό μας, αργά ή γρήγορα θα φανεί στο πρόσωπό μας.  

Αναλύοντας το ανθρώπινο πρόσωπο

   Η πρώτη βασική κατηγοριοποίηση για να μελετήσουμε το πρόσωπο, είναι οι λεγόμενες Τρεις Ζώνες.

Η Πρώτη Ζώνη, που ονομάζουμε «Ανώτερη», είναι από το σημείο που τελειώνει το τριχωτό της κεφαλής, μέχρι την βάση/αρχή της μύτης. Αυτή η Ζώνη σχετίζεται με τον Νου και το Πνεύμα, εξ’ου και η ονομασία της ως «Ανώτερη».

Η Δεύτερη Ζώνη, που ονομάζουμε και «Μέση», είναι από την βάση της μύτης έως την κορυφή των χειλιών. Αυτή η Ζώνη αφορά την σχέση και επικοινωνία μας με τον περίγυρό μας και την συναισθηματική μας σχέση μαζί του.

Η Τρίτη Ζώνη, που αναφέρεται ως «Κατώτερη», είναι από την κορυφή των χειλιών έως και το πηγούνι. Ο λόγος που ονομάζεται «Κατώτερη», είναι διότι αφορά τις βαθύτερες επιρροές μας, τα πάθη μας, τις αδυναμίες μας και τα ζωώδη ένστικτά μας.

   Μετρώντας πάντα οριζόντια, η Ζώνη που καταλαμβάνει το περισσότερο χώρο στο πρόσωπο, είναι αυτή που κυριαρχεί στον χαρακτήρα του ανθρώπου. «Ιδανικό», θεωρείται το πρόσωπο που έχει αρμονία στις Ζώνες και γενικότερα στα χαρακτηριστικά του. Ένα τέτοιο πρόσωπο, χαρακτηρίζει έναν άνθρωπο ισορροπημένο.

Το σχήμα του προσώπου

Σημασία επίσης έχει το σχήμα του προσώπου:

Στρογγυλό πρόσωπο έχει ένας άνθρωπος συναισθηματικός, σταθερός, αισιόδοξος, στοργικός και ευαίσθητος. Είναι επίσης ένδειξη καλού διπλωμάτη. Λέγεται επίσης ότι οι άνθρωποι με στρογγυλό πρόσωπο είναι ιδιαίτερα διαισθητικοί.

Οβάλ πρόσωπο προδίδει άνθρωπο που συνήθως έχει υψηλό δείκτη νοημοσύνης. Είναι επίσης τολμηρός, τελειομανής, πρωτοπόρος και με έντονο το αίσθημα της δικαιοσύνης.

Τετράγωνο πρόσωπο μαρτυρά άνθρωπο δυναμικό, φιλόδοξο, αποφασιστικό, που τείνει να είναι ισχυρογνώμων. Είναι επίσης άνθρωπος μετρημένος, σταθερός και έμπιστος. Ίσως να έχει τάση να είναι συντηρητικός και να φοβάται τους νεοτερισμούς.

Τριγωνικό πρόσωπο χαρακτηρίζει άνθρωπο με έντονα καλλιτεχνική φύση, δημιουργικό και ευαίσθητο. Είναι εξωστρεφής, κοινωνικός και με καλή αίσθηση του χιούμορ. Όμως, τείνει να είναι κυκλοθυμικός και εγωκεντρικός.

Μακρόστενο πρόσωπο δείχνει άνθρωπο μεθοδικό με μάλλον δύσκολο χαρακτήρα. Είναι επίσης άνθρωπος που αγαπά τον αθλητισμό και δεν φοβάται την σκληρή δουλειά.

Ας δούμε τώρα τα χαρακτηριστικά του προσώπου πιο αναλυτικά:

Το Μέτωπο (Πρώτη Ζώνη)

•    Ένα ψηλό και πλατύ μέτωπο, υποδηλώνει άνθρωπο που δίνει περισσότερη έμφαση στο πνεύμα. Είναι άτομο εύστροφο, δημιουργικό, ευγενικό και με έντονη φαντασία.

•    Ένα χαμηλό αλλά πλατύ μέτωπο, χαρακτηρίζει άνθρωπο πρακτικό, ρεαλιστή, με αγάπη για την σωματική κίνηση, όπως τα αθλήματα και τις χειρονακτικές εργασίες.

•    Ένα ψηλό αλλά στενό μέτωπο, δείχνει άνθρωπο σκεπτικιστή, ορθολογικό και σταθερό.

•    Ένα μέτωπο μετρίου ύψους και πλάτους, μαρτυρά ευγενικό, άνθρωπο εξωστρεφή, κοινωνικό και με καλή αίσθηση του χιούμορ. Συνήθως, ένας τέτοιος άνθρωπος είναι η λεγόμενη «ψυχή της παρέας».

•    Ένα χαμηλό και στενό μέτωπο, ανήκει σε άνθρωπο επίμονο, ισχυρογνώμων και με τάση να είναι εγωιστής.

Σημασία όμως έχει και η κλίση του μετώπου:

•    Μέτωπο κάθετο και ίσιο, ανήκει σε άνθρωπο μετρημένο και πρακτικό.

•    Μέτωπο που προεξέχει, δείχνει άνθρωπο μάλλον ανώριμο ή που διατηρεί ζωντανή την παιδικότητά του.

•    Μέτωπο που γέρνει προς τα πίσω, χαρακτηρίζει άνθρωπο ευαίσθητο, καλλιτεχνικό, με φαντασία.

Τα Μάτια (Δεύτερη Ζώνη) και ως «Καθρέφτης της Ψυχής»

•    Μάτια που φαίνεται σα να είναι συνέχεια ξαφνιασμένα, υποδηλώνουν παιδικότητα ίσως και ανωριμότητα. Είναι τα μάτια νεαρής ψυχής, που τώρα ξεκινάει το ταξίδι της.

•    Μάτια γουρλωτά, φανερώνουν άνθρωπο ισχυρογνώμων με εγωκεντρική τάση. Είναι και αυτά τα μάτια νέας ψυχής… «έφηβης» θα μπορούσαμε να πούμε.

•    Μεγάλα και στρογγυλά μάτια, χαρακτηρίζουν άνθρωπο τίμιο, φιλότιμο και φιλάνθρωπο. Λέγεται ότι είναι τα μάτια ψυχής που κοντεύει να ολοκληρώσει το έργο της και να επιστρέψει στο Φως.

•    Μάτια χωμένα βαθιά στις κόγχες, ανήκουν σε άνθρωπο σκεπτικό, εσωστρεφή και ενίοτε κυνικό. Λέγεται ότι είναι τα μάτια παλιάς ψυχής που έχει κουραστεί, γιατί δεν βρίσκει τον δρόμο της να επιστρέψει στο Φως, γι’αυτό αναγεννιέται διαρκώς, άσκοπα. Συνήθως, καταφέρνουν να βρουν τελικά τον δρόμο τους, όταν αφιερώσουν την ζωή τους στον πνευματισμό. Είναι μάτια που βλέπουμε συχνά σε μοναχούς και ασκητές.

Η Μύτη (Δεύτερη Ζώνη)

•    Ίσια και μακριά μύτη, υποδηλώνει άνθρωπο θαρραλέο, ευγενικό, πρακτικό, φιλότιμο και ειλικρινή. Είναι επίσης άνθρωπος που αγαπά την γνώση.

•    Κοντόχοντρη μύτη, δείχνει άνθρωπο απλό και αγαθό, που αρέσκεται στις μικρές απολαύσεις και δεν χρειάζεται πολλά για να νιώσει ευτυχισμένος. Είναι πιστός και τίμιος. Τείνει επίσης να συμπεριφέρεται σαν μικρό παιδί, με ότι καλό και κακό αυτό μπορεί να σημαίνει.

•    Η λεγόμενη «γαλλική» ή αλλιώς «αυθάδικη μυτούλα» (μικρή με τάση προς τα επάνω), χαρακτηρίζει άνθρωπο χαρούμενο, απλό, που αγαπά την διασκέδαση και τα όμορφα πράγματα (όχι απαραίτητα ακριβά). Είναι άνθρωπος άκρως κοινωνικός, εξωστρεφής και πολύτιμος φίλος.

•    Μικρή και λεπτή μύτη, φανερώνει τάση προς τσιγγουνιά, σε όλα: λεφτά, υλικά αγαθά και συναισθήματα.

•    Σουβλερή μύτη, μαρτυρά άνθρωπο με ζωηρή περιέργεια για όλα. Είναι αυτός που «θέλει να χώνει την μύτη του παντού» και έχει εξαιρετικά καλή μνήμη. Φυσικά, η περιέργειά του δεν περιορίζεται στο κουτσομπολιό, όπως ίσως θα υπέθεται κανείς. Αντίθετα, είναι άνθρωπος που θέλει να ξέρει από τα πάντα, έστω και λίγο.

•    Γαμψή μύτη (αυτή που λέμε ότι έχει «καμπούρα») ανήκει σε γεννημένο ηγέτη. Είναι άνθρωπος ευφυής, εύστροφος, φιλόδοξος και «σκακιστής» στον τρόπο σκέψης του.

Τα Αυτιά (Δεύτερη Ζώνη)

•    Μεγάλα αυτιά έχει ο άνθρωπος που χαρακτηρίζεται «άρχοντας». Είναι ευγενικός, γενναιόδωρος, αλλά ίσως και λίγο υπερόπτης.

•    Μικρά αυτιά έχει ο άνθρωπος με δροσερό χαρακτήρα, σαν παιδιού. Είναι ζωηρός, καλοκάγαθος και έχει μια υγιή περιέργεια για τα πάντα.

•    Τα στρογγυλά αυτιά μαρτυράνε άνθρωπο καλλιτεχνικό, συναισθηματικό και δημιουργικό.

•    «Νεραϊδένια» αυτιά, δηλαδή ελαφρά μυτερά πάνω, ανήκουν σε άνθρωπο «αλαφροΐσκιωτο». Είναι διαισθητικός, ευαίσθητος και με έντονη συναίσθηση.    

•    Μακριά αυτιά υποδηλώνουν άνθρωπο συνετό, τίμιο, μετρημένο και σοφό.

Το Στόμα και τα Χείλη (Τρίτη Ζώνη)

•    Στόμα πλατύ, ανήκει σε άνθρωπο εξωστρεφή, θαρραλέο, που θέλει να είναι «ο κύριος της ζωής του».

•    Στόμα μικρό, μαρτυρά άνθρωπο περιπετειώδη, ανήσυχο, επαναστάτη, παθιασμένο.

•    Στόμα που γέρνουν οι άκρες προς τα κάτω, ανήκει σε κουρασμένη ψυχή. Συχνά, τέτοιο στόμα βλέπουμε σε ανθρώπους βαθειά θρησκευόμενους.

•    Ανύπαρκτα χείλη, υποδηλώνουν άνθρωπο αυστηρό, σκληρό, με τάση να είναι εγωκεντρικός.

•    Λεπτά χείλη χαρακτηρίζουν άνθρωπο ντροπαλό, ευαίσθητο και συναισθηματικό.

•    Κανονικά γεμάτα χείλη, δείχνουν άνθρωπο ισορροπημένο, με καλή αυτογνωσία και αυτοπεποίθηση.

•    Σαρκώδη χείλη έχει ο άνθρωπος με πάθη, με έντονο χαρακτήρα και δυναμισμό. Συχνά τα βλέπουμε σε ανθρώπους επιρρεπής σε εθισμούς.

•    Όταν το κάτω χείλος είναι μεγαλύτερο από το πάνω, χαρακτηρίζει άνθρωπο εγωιστή. Κι όσο πιο μεγάλη η διαφορά του πάνω με το κάτω χείλος, τόσο πιο εγωιστής ο άνθρωπος.

•    Όταν το πάνω χείλος είναι μεγαλύτερο του κάτω, ο άνθρωπος αυτός είναι αλτρουιστής. Κι όσο πιο μεγάλη η διαφορά του πάνω με το κάτω χείλος, τόσο πιο αλτρουιστής ο άνθρωπος.

Το Σαγόνι (Τρίτη Ζώνη)

•    Πηγούνι τετράγωνο με κλίση προς τα έξω, φανερώνει άνθρωπο σταθερό, αξιόπιστο και πρακτικό.

•    Πηγούνι τετράγωνο με κλίση προς τα μέσα, ανήκει σε άνθρωπο αναλυτικό, υπομονετικό και με τάση προς εσωστρέφεια.

•    Πηγούνι στρογγυλό με κλίση προς τα έξω, χαρακτηρίζει άνθρωπο ευγενικό, καλοκάγαθο, με καλή συναίσθηση.

•    Πηγούνι στρογγυλό με κλίση προς τα μέσα, υποδηλώνει άνθρωπο αγχώδη, εσωστρεφή και ευμετάβλητο.

•    Πηγούνι μυτερό, δείχνει άνθρωπο με ζωηρή φαντασία, πιστό και αναλυτικό.

•    Το μακρύ πηγούνι και σαφώς μεγάλο σε σχέση με το υπόλοιπο πρόσωπο, μαρτυρά άνθρωπο με δύσκολο χαρακτήρα, με ροπή προς την επιθετικότητα και την κακία.  

ΠΗΓΕΣ:
• Γιάννη Πανούση «Φυσιογνωμική: Μια σύγχρονη Εγκληματολογική Προσέγγιση»
• Χ.Α. Μηλιώνης, «Η ιστορική εξέλιξη της ανατομικής μελέτης και απεικόνισης του ανθρώπινου προσώπου»
• The History of Physiognomy, Queen Mary University of London (London), Ecole Normale Supérieure (Paris), and Scuola Normale Superiore (Pisa)
• Jodie Jenkinson, Face facts: a history of physiognomy from ancient Mesopotamia to the end of the 19th century
• https://leadingpersonality.wordpress.com/
• http://brainchanger.com/chinesefacereading/
• https://www.2knowmyself.com/
• http://www.in2life.gr/