Μου

«Ο Κήπος της Εδέμ δεν βρισκόταν στην Ασία, αλλά σε μια ήπειρο που σήμερα είναι βυθισμένη στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η Βιβλική ιστορία της Δημιουργίας, δεν προήλθε από τους λαούς του Νείλου ή της κοιλάδας του Ευφράτη, αλλά από αυτή την ήπειρο που βρίσκεται σήμερα βυθισμένη, την Λεμουρία ή Μου,
την Κοιτίδα του Ανθρώπου..»
– James Churchward, Η Χαμένη Ήπειρος της Μου, 1926 –

Όπως θα παρατηρήσατε στο παραπάνω κείμενο, ο Churchward, ταυτίζει την Μου με τη Λεμουρία και δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν την άποψή του. Το γεγονός πάντως είναι ότι και οι δύο αποτελούν χαμένες ηπείρους που υποτίθεται ότι βρίσκονται θαμμένες κάτω από τα νερά του Ειρηνικού Ωκεανού.

Η ιστορία μας όμως ξεκινάει με τον James Churchward, Αμερικανό εξερευνητή ο οποίος ήταν ο πρώτος που διατύπωσε τη θεωρία του για μια βυθισμένη ήπειρο ανάμεσα στην Ασία και την Αμερική. Βασισμένος σε αυτή του τη θεωρία, δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο, «Η Χαμένη Ήπειρος της Μου», και από τότε το όνομά του έγινε συνώνυμο με τη θρυλική ήπειρο.
Ο ίδιος υποστηρίζει πως σε αυτή του την ανακάλυψη, συνέβαλαν δύο πηγές. Η πρώτη περιλάμβανε αρχεία γραμμένα σε μια νεκρή γλώσσα, που ανακάλυψε σε ιερές πινακίδες, ξεχασμένες στην Ινδία, τις οποίες ονόμασε «πινακίδες Νάακαλ». Το περίεργο όμως, εκτός του ότι δεν δίνει περισσότερες πληροφορίες, είναι ότι, ενώ στο πρώτο του βιβλίο αναφέρει ότι τις μελέτησε σε έναν ινδικό ναό, σε μεταγενέστερες αναφορές του, υποστηρίζει ότι τις μελέτησε κάπου στο Θιβέτ. Για το πώς κατάφερε να αποκωδικοποιήσει τη γλώσσα των πινακίδων, αναφέρει πως, ενόσω βρισκόταν στην Ινδία μελετώντας τα ανάγλυφα ενός ναού, έγινε φίλος με τον ιερέα ο οποίος είχε πολλές γνώσεις αρχαιολογίας και του έμαθε να διαβάζει επιγραφές του ναού γραμμένες σε μια νεκρή, ξεχασμένη γλώσσα. Ο ίδιος ο ιερέας ήταν και αυτός που του αποκάλυψε την ύπαρξη των πινακίδων, οι οποίες βρίσκονταν κρυμμένες σε μυστικούς χώρους του ναού. Ο Churchward, βρήκε και μελέτησε τις πινακίδες, οι οποίες ήταν γραμμένες στην ίδια γλώσσα με τις επιγραφές του ναού, και ανακάλυψε ότι, σε αυτές καταγραφόταν η δημιουργία της Γης, η εμφάνιση του ανθρώπου καθώς και το ότι, η περιοχή στην οποία ξεκίνησε η ζωή, ήταν η Μου. Σύμφωνα πάντα με τα γραφόμενα των πινακίδων, οι Χαλδαίοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Πέρσες, οι Αιγύπτιοι, οι Έλληνες και οι Ινδοί, έχουν τις ρίζες τους στον πολιτισμό της αρχαίας Μου.
Η δεύτερη πηγή της ανακάλυψής του (κατά τα λεγόμενά του), ήταν μια συλλογή από πέτρινα αντικείμενα που ανακάλυψε ο Αμερικανός William Niven στο Μεξικό και κατασκευάζονταν από λαούς του Μεξικό και από Αζτέκους και στα οποία κανείς μέχρι τότε δεν είχε βρει κάτι το αξιοπρόσεχτο (εκτός βέβαια απ’ το γεγονός ότι αποτελούν αρχαιολογικά ευρήματα για τη μελέτη πολιτισμών). Ο Churchward, ισχυριζόταν ότι μπορούσε να διαβάσει τα εξογκώματα και τα σχέδια που τα κοσμούσαν τα οποία αποτελούσαν (όπως έλεγε) σύμβολα γραφής από τον πολιτισμό της Μου. Υποστήριζε ότι, όπως οι πινακίδες Νάακαλ, περιείχαν αποσπάσματα από τα Ιερά Εμπνευσμένα Κείμενα της Μου.

Ο Churchward, με τις έρευνές του μας άφησε μια ολοκληρωμένη περιγραφή της ηπείρου. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «Συνεχίζοντας της έρευνές μου, ανακάλυψα ότι αυτή η βυθισμένη ήπειρος εκτεινόταν από κάποιο σημείο βόρεια της Χαβάης έως το νότο, στα νησιά Φίτζι και το Νησί του Πάσχα (βλ. σχετικό κείμενο), και ήταν αναμφίβολα η κοιτίδα του ανθρώπου. Έμαθα ότι σε αυτή την πανέμορφη ήπειρο ζούσε ένας λαός που αποίκισε τον πλανήτη, και ότι οι φοβεροί σεισμοί αφάνισαν την ήπειρο που βυθίστηκε πριν 12.000 χρόνια μέσα σε μια λαίλαπα φωτιάς και νερού…»
Στις περιγραφές του, μας αποκαλύπτει πως, η Μου ήταν μια παραδεισένια ήπειρος με αχανείς πεδιάδες και πλούσια λιβάδια. Βουνά δεν υπήρχαν καθώς, «δεν είχαν ακόμα αναδυθεί από τα σπλάχνα της Γης», μόνο χαμηλοί λόφοι με βλάστηση. Ποτάμια και πλατιά ρεύματα περιτριγύριζαν όλη την έκταση της ηπείρου και τροπικά πουλιά και εξωτικά ζώα ολοκλήρωναν το παραδεισένιο τοπίο. Οι άνθρωποι που κατοικούσαν την Μου, έφταναν τα 64 εκατομμύρια και χωρίζονταν σε 10 φυλές διαφόρων χρωμάτων.

Αν και το όνομα του Churchward, όπως ανέφερα και παραπάνω, έχει ταυτιστεί με την χαμένη ήπειρο, υπάρχουν αναφορές για τη Μου και από πιο παλιά. Συγκεκριμένα, γύρω στα 1864, ο Γάλλος μελετητής, Sharl Etien Braso, ανακάλυψε σε μια βιβλιοθήκη της Μαδρίτης, το κλειδί για τη αποκρυπτογράφηση ενός αλφαβήτου που χρησιμοποιούσαν οι Μάγια της Κεντρικής Αμερικής. Χρησιμοποιώντας αυτή τη γνώση, προσπάθησε να μεταφράσει χειρόγραφα των Μάγια που είχαν διασωθεί μετά την επιδρομή των Ισπανών κατακτητών. Μετά από πολύ δουλειά, κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει τα σύμβολα του αλφαβήτου τους και ανακάλυψε την ιστορία μιας ηπείρου, βυθισμένης στον ωκεανό εξαιτίας μιας καταστροφικής ηφαιστειακής έκρηξης. Ο Braso, ονόμασε αυτή την ήπειρο Μου, εξαιτίας των γραμμάτων M και U που αποκρυπτογράφησε και που προφανώς αναφερόταν στο όνομά της.
Με βάση αυτή τη θεωρία, ο Γάλλος αρχαιολόγος August de Plonzon, χρησιμοποίησε το αλφάβητο σε ερειπωμένες πόλεις των Μάγια που πρώτος ανακάλυψε, και με αναφορές που ανακάλυψε, τελικά συνέταξε μια περιγραφή της ηπείρου που ο Braso είχε ανακαλύψει.
Σύμφωνα με τις ανακαλύψεις του Plonzon, στην ήπειρο κυριαρχούσε η βασίλισσα Μου. Με την καταστροφή του νησιού όμως, η βασίλισσα έφυγε για την Αίγυπτο ενώ άλλοι επιβιώσαντες κατέληξαν στο Γιουκατάν όπου κατέγραψαν την ιστορία της χαμένης ηπείρου, της Μου.
Οι δύο ερευνητές, υπολόγιζαν πως η Μου βρισκόταν στον Κόλπο του Μεξικού και στη δυτική Καραϊβική. Υπάρχουν πολλές ομοιότητες αυτής της ηπείρου με την γνωστή Ατλαντίδα, όπως το ότι αποτελούνται από δέκα χωριστά βασίλεια, και το ότι καταστράφηκαν την ίδια περίπου χρονολογία.

Όσο όμορφη ήπειρος ήταν η Μου όμως, άλλο τόσο καταστροφικό ήταν το τέλος της. Ενώ ο πολιτισμός της είχε φτάσει στο αποκορύφωμά του και οι κάτοικοι είχαν αποικήσει σε όλο τον πλανήτη, συνέβη μια τρομερή καταστροφή. Ηφαιστειακές εκρήξεις και φοβεροί σεισμοί τράνταξαν το νησί καίγοντας και γκρεμίζοντας τις νότιες περιοχές. Τα παλιρροϊκά κύματα που σηκώθηκαν σκέπασαν τη Γη. Ο λαός της Μου όμως, κατάφερε να ανασυγκροτηθεί και να συνεχίσει τη ζωή του. Αργότερα από αυτό το γεγονός όμως η καταστροφή επαναλήφθηκε, αυτή τη φορά όμως με μεγαλύτερη ένταση που κατέληξε να εξαφανίσει τη Μου κάτω από τα νερά της θάλασσας. Το μόνο που απέμεινε από την ήπειρο ήταν οι ηφαιστειακοί κώνοι που αποτελούν τα σημερινά νησιά του Ειρηνικού, ίσως για να μας υπενθυμίζουν τη δύναμη της Φύσης και την ανικανότητα του ανθρώπου να αντιδράσει μπροστά στην οργή της…

Πηγές:

Περιοδικό «ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ», τεύχος 106 (Σεπτέμβριος 1995)

Mystery, τεύχος 7

http://www.galaxynet.gr/karakousis/Anexigito3