Τα Μαγικά Ονόματα

Το απόκρυφο όνομα είναι ένα σύμβολο αναγέννησης. Δεν είναι μονάχα οι Παγανιστές και οι γνώστες των Απόκρυφων Τεχνών που το χρησιμοποιούν, αλλά όλες οι θρησκείες. Θυμηθείτε τους καλόγερους και τις καλόγριες, όπως και όλους τους ιερωμένους, που λαμβάνουν ένα νέο όνομα όταν μυούνται στην νέα τους ζωή. Είναι σύμβολο αφοσίωσης στον/στους Θεό/Θεούς και στους Νόμους Του/Των, σύμβολο αυταπάρνησης των κοινών και εναγκαλισμού της ανώτερης Γνώσης και ζωής.
Τα απόκρυφα ονόματα είναι ιδιαίτερα αγαπητά από τους γνώστες της Τέχνης και πολλοί είναι εκείνοι που έχουν παραπάνω από μόνο ένα: για το Τάγμα που ανήκουν (αν ανήκουν), για την ηλεκτρονική ή κοινή αλληλογραφία, για τις διάφορες κοινότητες ή ομάδες των οποίων ίσως είναι μέλος, σαν «παρατσούκλι», αλλά το πραγματικό μαγικό όνομα είναι αυτό που δίδεται κατά την μυητική τελετή.
Για τον μαθητευόμενο, συνηθίζεται ο μέντορας να διαλέγει αρχικά ένα όνομα γι αυτόν, το οποίο όμως είναι προσωρινό. Όταν πλησιάζει η μέρα της μύησης, ο μαθητευόμενος καλείται να επιλέξει αν θα κρατήσει αυτό το όνομα ή θα το αλλάξει. Συμβαίνει όμως συχνά, μετά την τελετή μύησης, ο νεόφυτος να λαμβάνει ένα όνομα τελείως διαφορετικό, το οποίο του έχει δοθεί από τις Θεότητες. Αυτό το όνομα, οφείλει να το διατηρεί κρυφό απ’ όλους και να το γνωρίζει μονάχα ο ίδιος και κανένας άλλος. Είναι το όνομα με το οποίο είναι γνωστός στον αστρικό κόσμο, ένα «σήμα κατατεθέν» το οποίο εάν γνωρίζει κάποιος άλλος, μπορεί να το στρέψει εναντίον του. Γι αυτό το λόγο, συχνά συνεχίζει να χρησιμοποιεί ανοιχτά το όνομα που του δόθηκε από τον μέντορά του για όλες τις εργασίες τις οποίες δεν εκτελεί μονάχος, αλλά και σαν το όνομα με το οποίο είναι γνωστός στους άλλους. Το Ανώτερο όνομά του, χρησιμοποιείται μονάχα όταν εργάζεται μόνος, ή και καθόλου.
Το απόκρυφο όνομα που δίδεται από τις Θεότητες, καλείται και «όνομα της Ψυχής». Είναι ένα όνομα που ακολουθεί την ψυχή σε όλες τις ενσαρκώσεις της και δεν αλλάζει ποτέ. Είναι δηλαδή το πραγματικό όνομα του ατόμου. Αυτό το όνομα, αν και συνήθως αποκαλύπτεται στον νεόφυτο κατά την τελετή μύησής του, δεν είναι λίγες οι φορές όπου το μαθαίνει πολύ μετά και σπάνια συμβαίνει να μην το μάθει και ποτέ! Όταν το ακούσει για πρώτη φορά, αν και θα του είναι άγνωστο ηχητικά και δεν θα έχει ξανακούσει ποτέ κάτι παρόμοιο, αναγνωρίζει ότι είναι το δικό του, είναι παράξενα οικείο και γνωστό.
Ο λόγος για τον οποίο μπορεί να γίνει επικίνδυνο «όπλο» εναντίον του εάν το γνωρίζει κάποιος άλλος είναι απλός: σαν παράδειγμα, σκέψου πως θέλεις να βλάψεις κάποιον, μα δεν μπορείς ή δεν θέλεις να το κάνεις ο ίδιος και έτσι προσλαμβάνεις κάποιον άλλο. Σε αυτόν θα πρέπει να δώσεις όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για το πρόσωπο που θέλεις να βλάψεις: πως το λένε, που μένει, τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του, κλπ. Όλ’ αυτά όμως είναι πληροφορίες της υλικής του υπόστασης, όχι της ψυχής του! Αυτός λοιπόν που έχει αναλάβει να κάνει το κακό, θα βλάψει το πρόσωπο μονάχα ως υλική υπόσταση. Εάν όμως γνωρίζεις πληροφορίες για την πνευματική του υπόσταση, το όνομα της ψυχής του (που είναι ένα και μοναδικό για κάθε ψυχή), και το πλάσμα που «προσέλαβες» δεν είναι άνθρωπος αλλά κάποιο αστρικό ον, τότε αυτό μπορεί να βλάψει την ψυχή του ατόμου… κάτι πολύ πιο τρομερό από την υλική του υπόσταση. Το όνομα της ψυχής λοιπόν επιβάλλεται να παραμένει κρυφό και να μην αποκαλύπτεται σε κανέναν, ακόμα κι αν πιστεύουμε ότι κάποιοι άνθρωποι είναι υπεράνω πάσης υποψίας… η ζωή έχει παράξενα γυρίσματα.

Όμως, όσον αφορά το κοινά γνωστό απόκρυφο  όνομα, αυτό που δίδεται από τον μέντορα στον μαθητευόμενο, ή που επιλέγει ο ίδιος να χρησιμοποιεί ανοιχτά, είναι κάτι το απαραίτητο;
Απαραίτητο δεν είναι, αλλά μπορεί να φανεί χρήσιμο. Η κύρια σκοπιμότητά του είναι το τι συμβολίζει, αλλά είναι και κάτι που μας κάνει να αισθανόμαστε κάπως διαφορετικά. Ειδικά όταν χρησιμοποιείται κατά την διάρκεια τελετών, βοηθά πολύ να καλούμε τον εαυτό μας με όνομα διαφορετικό από το κοινό μας κοινωνικό όνομα, να συνειδητοποιούμε ότι τώρα κάνουμε κάτι ξέχωρο και ανώτερο από τα εγκόσμια, ότι τώρα πράττει το πνεύμα, η ψυχή, ο ανώτερος εαυτός και όχι η καθημερινότητα. Με λίγα λόγια, βοηθά στην ψυχολογία μας.

Πως όμως επιλέγεται το κοινό απόκρυφο όνομα;
Όταν ο μέντορας επιλέγει ένα όνομα για τον μαθητευόμενό του, συνηθίζεται να το κάνει σε συνεργασία μαζί του. Αρχικά, πρέπει να βρεθεί με την Νουμερολογία ο γενέθλιος αριθμός του ατόμου. Αυτό γίνεται ως εξής:
Εάν υποθέσουμε ότι κάποιος έχει γεννηθεί στις 7 Αυγούστου του 1950, δηλαδή 7/8/1950, τότε ο γενέθλιος αριθμός του είναι:
7 + 8 + 1 + 9 + 5 + 0 = 30
Οι διψήφιοι αριθμοί του αποτελέσματος προστίθενται πάλι, δηλαδή:
3 + 0 = 3
Ο γενέθλιος αριθμός αυτού του προσώπου, είναι το 3
Μόνο εάν ο διψήφιος αριθμός του αποτελέσματος είναι 11, 22 ή 33 ΔΕΝ ξαναπροστίθεται. Αυτοί οι αριθμοί θεωρούνται κυρίαρχοι.
Ο γενέθλιος λοιπόν αριθμός αυτού του φανταστικού προσώπου είναι το 3. Τώρα λοιπόν θα πρέπει να βρεθεί ένα όνομα του οποίου το άθροισμα είναι επίσης 3. Το κοινό απόκρυφο όνομα θα πρέπει να εναρμονίζεται με τον γενέθλιο αριθμό. Ο λόγος αυτού βασίζεται στην φιλοσοφική θεωρία του ότι η ψυχή μας επιλέγει την ημερομηνία ενσαρκώσεώς της και έτσι θα πρέπει και το όνομα να εναρμονίζεται με αυτή την επιλογή, μιας και συμβολίζει τον ανώτερο εαυτό. Μιας και δεν υπάρχει άλλος τρόπος εναρμόνισης, χρησιμοποιούμε τον μαθηματικό. Αυτό γίνεται με τον εξής τρόπο:
Αρχικά ο μέντορας ή ο μαθητευόμενος επιλέγει ένα όνομα της αρεσκείας του και στην συνέχεια κοιτάζει ποιό είναι το άθροισμά του, συμβουλευόμενος τον εξής πίνακα:

1 2 3 4 5 6 7 8 9
Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι
Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ
Τ Υ Φ Χ Ψ Ω  

Ας υποθέσουμε ότι το όνομα ή χαρακτηριστικό που επιλέχθηκε είναι το: «Φεγγαρόλουστος» (συνηθίζονται αυτά τα γοητευτικά, μαγευτικά ονόματα). Αυτό το όνομα αθροίζεται ως εξής:
3 + 5 + 3 + 3 + 1 + 8 + 6 + 2 + 6 + 2 + 9 + 1 + 6 + 9 = 64
6 + 4 = 10
1 + 0 = 1
Το άθροισμα είναι 1, επομένως το όνομα είναι ακατάλληλο αφού δεν αθροίζει 3…
Εάν όμως παραλλάξουμε το όνομα σε «Φεγγαρολουσμένος» τότε:
3 + 5 + 3 + 3 + 1 + 8 + 6 + 2 + 6 + 2 + 9 + 3 + 5 + 4 + 6 + 9 = 75
7 + 5 = 12
1 + 2 = 3
Το όνομα δίνει άθροισμα 3 επομένως είναι κατάλληλο! Το όνομα εναρμονίζεται με τον γενέθλιο αριθμό του προσώπου, άρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κοινό μαγικό όνομα.
Έτσι λοιπόν επιλέγουμε το πρώτο, προσωρινό μας κοινό απόκρυφο όνομα, παίζοντας με τις λέξεις και τα γράμματα. Αυτό το όνομα μπορούμε να το διατηρήσουμε και μετά την μύησή μας αν το θέλουμε, αν όμως θελήσουμε να το αλλάξουμε, το νέο όνομα θα πρέπει και πάλι να εναρμονίζεται μαθηματικά με τον γενέθλιο αριθμό μας.

You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.You can leave a response, or trackback from your own site.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

one × 5 =