Υπόγειες διαδρομές στην Αθήνα

Όλοι έχουμε χρησιμοποιήσει το Μετρό. Σε τι βαθμό όμως έχετε συνειδητοποιήσει, τι διασχίζετε; Τι καταστράφηκε για να φτιαχτεί; Τι ανακαλύψεις έκανε ο Μετροπόντικας; Πόσες από αυτές δημοσιεύτηκαν και πόσες όχι από τις αρμόδιες υπηρεσίες; Πόσες εκμεταλλεύτηκαν, πόσες ξεχάστηκαν και πόσες «ξεχάστηκαν» επιτηδευμένα;

Όλες οι γνωστές ευρωπαϊκές χώρες, έχτισαν υπόγειες στοές, με σκοπό τη φυγάδευση πολιτικών προσώπων κυρίως, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, πολέμου κτλ…Στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στη Κωνσταντινούπολη οι στοές είναι φημισμένες. Στη Καππαδοκία, υπάρχει ολόκληρη υπόγεια πόλη, η οποία πλέον είναι ανοιχτή για το κοινό. Αποτελείται από 8 – 9 ορόφους η πρόσβαση στους οποίους γίνεται μέσω στοών. Εικάζεται ότι δημιουργήθηκε πολύ πριν τον Χριστιανισμό για να προστατευτούν οι κάτοικοι από τις επιδρομές των Αράβων. Οι Χριστιανοί σύμφωνα με τις τουρκικές πηγές κατέφυγαν στην υπόγεια πόλη και έζησαν σε αυτές παροδικά. Η πόλη διαθέτει σύστημα εξαερισμού, κουζίνες, τραπεζαρίες, υπνοδωμάτια, στάβλους, εκκλησίες, εργαστήρια οινοποιίας, αποθήκες τροφίμων, νεκροταφεία και ότι άλλο απαιτείται για την καθημερινή ζωή.

Για την Αθήνα όμως τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Όπως γνωρίζετε η Ελλάδα είναι η χώρα με τα περισσότερα σπήλαια και στοές, σε όλο τον κόσμο! Οι περισσότερες στοές λοιπόν της Αθήνας είναι φυσικές και όχι σμιλεμένοι βράχοι από ανθρώπινο χέρι. Δεν δημιουργήθηκαν για κανένα σκοπό, απλά υπάρχουν. Οι Έλληνες, μονάχα τις διαμόρφωσαν δια την ευκολότερη προσπέλαση τους.

Από πότε ξεκινά η δράση των Ελλήνων, κάτω από την Γη, είναι άγνωστο. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ξεκινά πολύ πιο πριν τη γέννηση του Ιησού. Κάποιες από αυτές τις στοές χρησιμοποιήθηκαν ακόμη και στο πόλεμο του 1821! Αυτό σημαίνει ότι μέχρι και τότε η ύπαρξή τους ήταν γνωστή ακόμη και στους απλούς αντάρτες. Θα τα δούμε όμως λίγο παρακάτω όλα αυτά.

Ας ξεκινήσουμε ένα μικρό ταξιδάκι. Θα μου επιτρέψετε να μην αποκαλύψω τις εισόδους. Δεν θέλω κανένας αναγνώστης να παροτρυνθεί από το κείμενο, σε καμία περίπτωση. Υπάρχουν είσοδοι τελείως αφύλαχτοι όπου και θα παραβείτε το νόμο σε περίπτωση που μπείτε, αλλά και οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι εάν δεν υπάρχει η απαραίτητη ορειβατική-σπηλαιολογική εμπειρία και ο εξοπλισμός. Υπάρχει και η περίπτωση να βρεθείτε σε αεραγωγό του Μετρό πλέον, και να βρεθείτε άθελα σας στις ράγες…Θα σας πω ακριβείς τοποθεσίες, μονάχα για όσες έχουν ήδη κλειστεί από τόνους τσιμέντου.
Όπως η Βορειότερη από όλες, Ψηλά στη Πεντέλη, στο σπήλαιο «Αμώμων» (ασκητών), ή όπως όλοι γνωρίζουμε «Σπηλιά του Νταβέλη».
Το σπήλαιο κατά την αρχαιότητα ήταν λατρευτικός τόπος του Πάνα. Αυτή τη στιγμή, δεξιά και αριστερά υπάρχουν δύο εκκλησάκια του Αγ.Νικολάου και του Αγ.Σπυρίδωνα. Μέχρι και το 1979, η σπηλιά είχε τεχνητά μονοπάτια που οδηγούσαν στο εσώτερό της, βρίσκοντας ένα πηγάδι, όχι πολύ βαθύ. Κατεβαίνοντας το (με ορειβατικό εξοπλισμό) και φτάνοντας στο πάτο του, συναντάμε τη στοά! Όπως σας είπα και πριν, η σπηλιά έχει πλέον κτιστεί στο σημείο του πηγαδιού, το δάπεδό της έχει καταστραφεί, αλλά τα εκκλησάκια παρέμειναν! Ακολουθώντας τη στοά λοιπόν, υπάρχουν τα σημάδια της ανθρώπινης παρουσίας. Λυχνάρια, λάμπες πετρελαίου, μέταλλα δείχνουν σχετικά πρόσφατη παρουσία. Σίγουρα; Μετά από είκοσι λεπτά στα έγκατα του βουνού, το τούνελ διακλαδώνεται. Στο αριστερό πέρασμα, βρίσκουμε χαραγμένα «1379 ΝΑ». Το πέρασμα αυτό περνώντας ξυστά από τα Τουρκοβούνια (θα περίμενε κανείς να συνδέεται με τις πάμπολλες σπηλιές, αλλά όχι), καταλήγει στη Δυτική πλευρά του Λυκαβηττού. Το δεξί καταλήγει σε ένα άνοιγμα που είναι ακόμη ανοιχτό. Θα σας πω μονάχα ότι έχει μια εκκλησία δίπλα του και ότι βρίσκεται κάπου στο Γαλάτσι. Το τούνελ συνεχίζει και πέρα από αυτό το άνοιγμα, διασχίζοντας όλο το Γαλάτσι και περνώντας τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, καταλήγει πάλι σε διακλάδωση, ακριβώς κάτω από το λόφο Στρέφη, όπου το ένα τούνελ καταλήγει και αυτό στο Λυκαβηττό, και το άλλο στο λόφο Πνύκα, στη περιοχή Φιλοπάππου.
Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι όλα τα τούνελ, συνδέουν τους λόφους της Αττικής. Λυκαβηττό, Πνύκα, Πεντέλη, Καισαριανή, Ακρόπολη, Αρδήττου και όχι μόνο…Θα έλειπε ο εθνικός κήπος; Με τη βουλή ακριβώς δίπλα; Ω, όχι.
Να σημειώσουμε όμως πριν φύγουμε από την Πεντέλη, ότι η σπηλιά Αμώμων, συνδέεται από εκείνο το τούνελ, και με το κρυφό σχολειό στη μονή Πεντέλης, αλλά και με το ανάκτορο της Ροδοδάφνης( Σοφία ντε Μπαρμπουά γνωστή ως Δούκισσα της Πλακεντίας). Η είσοδος στο ανάκτορο είναι πλέον χτισμένη, ενώ στη Μονή Πεντέλης μπορείτε να τους ζητήσετε να σας ξεναγήσουν στο κρυφό σχολειό και να τη δείτε. Εννοείτε ότι και αυτή είναι κλειστή με σιδεριές…

Ας επιστρέψουμε όμως στο Λυκαβηττό. Στο Λυκαβηττό όπως είπαμε, η είσοδος βρίσκεται στη δυτική πλευρά σε ένα εκκλησάκι και αυτή (υπάρχουν και άλλες, ψάξτε). Εκεί συναντιούνται και τα τούνελ από τη Πεντέλη και το Γαλάτσι, όπου πάλι έχουμε τρία ακόμη τούνελ να επιλέξουμε. Τα δύο στα αριστερά μας ενώνονται μετά από 100 μέτρα περίπου και λίγο πιο κάτω (ακριβώς κάτω από την οδό Φιλελλήνων και Ξενοφώντος) μας δίνουν την επιλογή είτε να πάμε προς τον Εθνικό κήπο και το λόφο Αρδήττου, είτε προς Παλαιό Φάληρο, είτε προς το λόφο Πνύκα ( Πνυξ = πυκνός). Το αριστερό τούνελ του Λυκαβηττού έχει κατεύθυνση και αυτό προς λόφο Πνύκα, όπου και συναντιέται με εκείνο από το Λόφο Στρέφη. (Μπερδευτήκατε ε; Που να δείτε όταν βρίσκεστε από κάτω!!) Έως ότου όμως φτάσουμε στο λόφο Πνύκα, υπάρχει μια είσοδος. Έχουμε περάσει όλοι άπειρες φορές από δίπλα της και δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει!! Είναι κλεισμένη με σιδερένια πόρτα και τρία τεράστια λουκέτα. Είναι στην οδό Φιλελλήνων! Ναι καλά διαβάσατε, σε κοινή θέα μέσα σε ένα πολύ μικρό τετραγωνισμένο αλσύλλιο…εκεί που διασταυρώνεται με την οδό Σταδίου.
Ας δούμε όμως τώρα τον εθνικό κήπο μας. Δίπλα ακριβώς από τη Βουλή, όπου τώρα στεγάζεται το πενταόροφο πάρκινγκ των βουλευτών, ξεκινούσε η στοά με τεράστιες αρχαίες κολώνες. Το τούνελ ήταν γνωστό ως μέσο διαφυγής για την βασίλισσα Αμαλία. Τότε ο εθνικός κήπος ήταν ιδιωτικός χώρος, και παντού υπήρχαν είσοδοι. Είναι πλέον κλειστοί φαντάζομαι εάν και πρέπει να το διαπιστώσω από κοντά. Πιστεύω ότι ίσως να είναι το μοναδικό που δεν καταστράφηκε από το Μετρό και ότι η είσοδος του μεταφέρθηκε μέσα στη Βουλή! Το τούνελ αυτό λοιπόν έχει πάρα πολλές διακλαδώσεις (Πνυξ, Φάληρο, Αρδήττου, Λυκαβηττό). Εμείς θα ακολουθήσουμε αυτή προς τον Λόφο Αρδήττου. Το τούνελ διασχίζει ολόκληρο τον Εθνικό κήπο, το Ζάππειο, και έχει έξοδο σε ένα φυσικό σπήλαιο όπου πλέον είναι και αυτό κλειστό από τόνους τσιμέντου. Και εδώ ας φέρουμε στη μνήμη μας (και όποιος το έχει ας το κοιτάξει) μια εικόνα στην «Ιστορία της Β’ Λυκείου». Είναι λιθογραφία του 1790 και απεικονίζει το λόφο αλλά και την τότε ανοιχτή σπηλιά. Και όπου σπηλιά…εννοείται ότι ήταν λατρευτικός τόπος του Πάνα. Ολόκληρος ο λόφος ήταν αφιερωμένος σε αυτόν αλλά και τη Δήμητρα. Εκεί βρισκόταν και ο Ναός της Αγροτέρας Αρτέμιδος. Υπάρχουν ακόμη μερικά απομεινάρια… Αξίζει να αναφέρουμε ότι σε ένα σπίτι το οποίο είναι χτισμένο ακριβώς από πάνω διάφορα παραφυσικά φαινόμενα συμβαίνουν. Όπως η γνωστή γιαγιά που εμφανίζεται και χάνεται πάλι (κυρίως τα βράδια), με ένα κερί στο χέρι.
Το τούνελ όμως δεν σταματά στο λόφο…συνεχίζει φυσικά προς τη Καισαριανή όπου έχει κλειστεί πλέον…ίσως να συνδεόταν κάποτε με το μοναστήρι, το οποίο έχει και αυτό υπόγεια κρυφά περάσματα μέσα στο ιερό του…αλλά δε μπορώ να το συνδέσω με σιγουριά. Σε άλλο επίπεδο ύψους (Πιο ψηλά ή πιο χαμηλά δεν γνωρίζω) υπάρχει και άλλο ένα τούνελ το οποίο συνδέεται με όλα τα προηγούμενα. Η είσοδος του είναι κοντά στο σκοπευτήριο της Καισαριανής…Το μονοπάτι είναι κατηφορικό και δύσβατο. Έχει 2,5 χιλιόμετρα μήκος και καταλήγει σε ένα πάρα πολύ γνωστό σημείο! Στο Υπουργείο Παιδείας!!! Ω, ναι… Από κάτω ακριβώς θα έχετε παρατηρήσει ένα άσχετο τελείως εκκλησάκι. Άγια Δύναμη ονομάζεται. Μέσα στο ιερό του, ανασηκώνεται μια από τις πλάκες και βρίσκεστε στο υπόγειο πυριτιδοποιείο του 1821! Στο βάθος του, αρχαίες κολώνες και η αρχή του υπόγειου μονοπατιού…
Εδώ θα ήθελα να τονίσω το λόγο που χτίστηκαν οι εκκλησίες σε τέτοια σημεία. Επί Τουρκοκρατίας χτίστηκαν οι εκκλησίες που κρύβουν μυστικά περάσματα, λόγω του ότι οι Τούρκοι δεν έμπαιναν ποτέ σε αυτές…
Ας πάμε πίσω στο Λυκαβηττό πάλι και ας δούμε λίγο το τούνελ προς Λόφο Πνύκα. Συναντούμε όπως είπαμε πριν την είσοδο από Φιλελλήνων, περνούμε κάτω από το προαναφερθέν Υπουργείο Παιδείας, συναντάμε τη διακλάδωση της Αγίας Δύναμης και φτάνουμε κάτω από την Ακρόπολη. Ο βράχος της ακρόπολης είναι τελείως κούφιος! Και έχει πάρα πολλά πράγματα να δείτε μέσα…θα έχετε παρατηρήσει φυσικά τις τρύπες στο βράχο της. Μέσα λοιπόν βρίσκουμε τα περισσότερα αρχαία μνημεία από οποιοδήποτε άλλο πέρασμα. Σίγουρα αυτά τα μονοπάτια είχαν τελετουργική και μυητική σημασία για αυτόν που τα διέσχιζε.
Μπαίνουμε από μια καταπακτή, κάπου. Ο αέρας είναι ξηρός όπως πάντα…το μονοπάτι κατηφορικό και λαξεμένο. Στην οροφή παρατηρείτε την καπνιά από τους αρχαίους πυρσούς. Υπολείμματα κεριών στο πάτωμα…στους τοίχους συναντά κανείς σκαλισμένες σπείρες που δηλώνουν το λαβύρινθο. Επάνω τους χαραγμένη η παρουσία χριστιανών…με το σύμβολο του σταυρού, αλλά η σπείρα διακρίνεται ευκολότερα. Οι διακλαδώσεις είναι τρεις. Βγάζεις τη πυξίδα σου και επιλέγεις κατεύθυνση Ανατολική. Ξέρεις ότι δε βρίσκεσαι στο κεντρικό σύστημα στοών ακόμη. Ίσως αργότερα…η επιλογή κατεύθυνσης ανταμείβεται φτάνοντας σε μια κρύπτη αρκετά μεγάλη. Τρία μέτρα ύψος έχει. Ο αέρας όπως είπαμε είναι τελείως ξηρός…άρα…που βρίσκεσαι; Παρατηρείς ότι παντού υπάρχουν μαρμάρινα «κουτιά». Τα πτώματα αιώνων έχουν παραμείνει άθικτα!!! Λες η Ακρόπολη τελικά να έχει τις ιδιότητες της πυραμίδας; Μέχρι και οι κλειδώσεις τους λειτουργούν!!! Και το δέρμα τους φαίνεται σαν να έχουν αφήσει το κόσμο λίγες ώρες πριν… Λίγο πιο πέρα βλέπεις και άλλο ένα άνοιγμα. Η πυξίδα σου δείχνει Νότια, αλλά δεν μπορείς να είσαι σίγουρος εδώ κάτω. Ακόμη και τα μάτια σου βλέπουν περίεργα φώτα, λάμψεις και θα πιστέψεις τη πυξίδα; Συνεχίζεις νομίζοντας ότι κατευθύνεσαι Νότια. Βρίσκεις και άλλους τάφους, με θαλασσινές αχιβάδες, βαμμένες γαλάζιο. Το χρώμα έχει ξεθωριάσει πλέον αλλά συνειδητοποιείς ότι οι τάφοι είναι παιδικοί, 3000 + χρόνων! Οι αρχαίοι Έλληνες έβαζαν θαλασσινές αχιβάδες στα παιδιά για να έχουν να παίζουν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού! Το αφήνεις και συνεχίζεις. Πάλι συναντάς διακλάδωση. Επιλέγεις ένα μονοπάτι στη τύχη. Ανηφορίζει μετά από λίγο και φτάνεις σε μια σιδερένια πόρτα κλειδωμένη! Και άλλη κρύπτη… Πάνω από τη πόρτα υπάρχει μια επιγραφή που δεν φαίνεται όμως πολύ καλά. «ΛΥΚΟΔΗΜΟΣ – ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ 1569». Άρα όχι μόνο αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν το βράχο, αλλά και μεταγενέστεροι. Και μάλιστα είχες πέσει στο χώρο ταφής της γνωστής Βυζαντινής οικογένειας!! Για δες…Γυρίζοντας πίσω και ακολουθώντας το άλλο μονοπάτι ανακαλύπτεις ότι είναι και αυτό κλειστό με την ίδια πόρτα…Δεν έχεις άλλη επιλογή από το να γυρίσεις στη αρχική διακλάδωση. Εκεί που είχαμε επιλέξει τη Νότια κατεύθυνση.
Το ταξίδι σου θα συνεχιστεί Βόρειο Ανατολικά, όπου το μονοπάτι πλέον είναι πλακόστρωτο με μαρμάρινα κολονάκια και αυλάκια για να κυλάει νερό στην άκρη. Αλλά νερό εδώ μέσα από που κι ως που; Και οι οροφή εδώ, δεν έχει καπνιές…μετά από ένα χιλιόμετρο δρόμου περίπου συναντάς ένα πηγάδι. Διάμετρος ενός μέτρου περίπου, αλλά το βάθος του είναι τεράστιο. Δεν μπορείς να διακρίνεις το τέλος του. Μα τι κάνει ένα πηγάδι εδώ μέσα; Που καταλήγει; Ας το θυμάσαι αυτό για αργότερα…
Μετά από λίγο καταλήγεις στο κεντρικό σύστημα στοών…δε σου αρέσει αυτό διότι άφησες ανεξερεύνητο ένα από τα τρία μονοπάτια. Θυμάσαι; Πας πίσω λοιπόν και ακολουθείς και το τελευταίο με κατεύθυνση Νότιο Δυτικά αυτή τη φορά. Φτάνεις σε ακόμη μία κρύπτη αρκετά πλατιά και ένα εκκλησάκι στο βάθος! 9-10 μ.Χ αιώνα περίπου. Η άγια τράπεζα είναι αρχαίος βωμός με μια επιγραφή πάνω της «ΤΩ ΛΥΚΕΙΩ ΑΠΠΟΛΩΝΙ». Για δες, εδώ δεν χρειαζόταν να καλύπτει κάτι από τους Τούρκους…Το εκκλησάκι μέσα έχει διάφορες εικόνες αγίων και μια ακόμη επιγραφή «Άγιος Σεβαστιανός». Αλλά για σκέψου… Το Λύκειον του Απόλλωνος βρίσκεται κοντά στην έξοδο του Αρδήττου!!! Κάποιος αρχαίος κώδικας βρίσκεται εδώ ξεχασμένος…Συνεχίζοντας λοιπόν, το μονοπάτι ανηφορίζει και φτάνεις πάλι σε διακλάδωση. Φαίνεται όμως καθαρά ότι το αριστερό μονοπάτι είναι απλά παρακλάδι. Οπότε διαλέγοντας το παρακλάδι καταλήγουμε σε πολυτελέστατα λουτρά 1 αιώνα μ.Χ!!!!! Μάλλον είναι του Αδριανού ή του Νέρωνα…Οκτώ δωμάτια ίδια και απαράλλαχτα. Και κοιτάζοντας σε ένα από αυτά τα δωμάτια, ανακαλύπτεις ότι είσαι πλέον πολύ κοντά στην επιφάνεια, στη Δεξαμενή του Αυτοκράτορα Αριάδνου κάτω από το Κολωνάκι !!! Και σκέψου ότι μπήκες από την Ακρόπολη!
Άρα είσαι πάλι στο κεντρικό σύστημα στοών αλλά είναι πιο ενδιαφέρουσες οι διαδρομές από τις υπόλοιπες…
Ας πάμε πάλι εκεί όπου λοξοδρομήσαμε. Συνεχίζοντας το μονοπάτι που αφήσαμε, συναντούμε μια πόρτα σιδερένια και βαριά. Η πόρτα κάποτε ήταν κλειδωμένη αλλά ένας ερευνητής πριν από εσένα έχει σπάσει τους μεντεσέδες και μπορείς άνετα να περάσεις. Βρίσκεσαι σε ένα δωμάτιο 5χ8 μέτρα. Κολόνες στηρίζουν την οροφή του ανοίγματος που μάλλον είναι φυσικό σπήλαιο…Λίγο πιο πέρα βλέπεις ένας βωμό και μια βάση αγάλματος χωρίς το άγαλμα. Στη βάση υπάρχει επιγραφή «ΔΙΟΣ ΑΓΧΕΣΜΙΟΥ». Η πλάκα είναι ότι βρίσκεσαι σε υπόγειο οικήματος που χρησιμοποίησε το σπήλαιο για υπόγειο!!! Δες τι κρύβουν μερικοί!!! Και για σκέψου ότι παλαιότερα το λόφο Στρέφης τον ονόμαζαν Αγχεσμός!!! Το οίκημα να ξέρετε ότι έχει την επιγραφή «Αίολος» στην είσοδο του…
Όλα αυτά μπαίνοντας από την Ακρόπολη…και εννοείται ότι από Ακρόπολη μπορούμε να βγούμε και στο Λυκαβηττό. Γιατί το αναφέρω αυτό;

1.Λυκαβηττός
2.Λυκειω Απόλλωνι
3.Λυκόδημος Παλαιολόγος

Κάτι λέει δε νομίζετε;

Αφήνουμε την Ακρόπολη και πάμε πάλι υπογείως στο λόφο Πνύκα όπου στη διαδρομή δε συναντάμε κάτι αξιόλογο. Ο λόφος όμως κρύβει πολλά μυστικά, όπως και το όνομά του. Ο λόφος έχει πάρα πολλά ανοίγματα και πηγάδια χιλιομέτρων!!! Που πάνε; Μην ξεχνάμε ότι εκεί βρίσκεται και η φυλακή του Σωκράτη. Κλειδωμένη και αυτή…όπως και ολόκληρος ο λόφος.

Από εκεί το μονοπάτι συνεχίζει μέχρι και τη Μονή Δαφνίου!!
Μεγάλες αποστάσεις ε;

Υπάρχουν και άλλα μονοπάτια που δεν συνδέονται με το κεντρικό σύστημα. Όπως αυτό από το κτίριο στην Ακαδημίας 58. Πολύ παλαιός ναός Ναϊτών με ένα φτερωτό δράκο στην είσοδό του, όπου «λογοκρίθηκε» και τον έβγαλαν…Το κτίριο πλέον είναι κλειστό και δεν επιτρέπεται η πρόσβαση. Το κτίριο συνδέεται με άλλα ανάλογης σημασίας. Θυμάστε εκείνο το κακόμοιρο περίπτερο που βυθίστηκε; Που νομίζεται ότι πήγε; Από κάτω του δεν υπήρχε μονάχα υπόγεια σπηλαίωση όπως δημοσίευσαν…
Κατά τα έργα του Μετρό από τα 120.000 ευρήματα, αποθηκεύθηκαν μονάχα τα 30.000. Τα υπόλοιπα τι έγιναν; Τα έφαγε ο Μετροπόντικας; Τα δώσαμε μάλλον σε όσους δεν είχαν…!

Ότι αναφέρθηκε, δεν είναι παρά μόνο το βασικό σύστημα στοών. Υπάρχουν πολλά παρακλάδια που ακόμη δεν έχουν εξερευνηθεί ή δεν έχουν δημοσιεύσει κάτι. Πολλοί υποστηρίζουν ότι κάποια από αυτά, είτε μονοπάτια, είτε πηγάδια, οδηγούν σε άλλους πολιτισμούς, όπως της Κοίλης γης. Και αυτό επειδή πολλά παραφυσικά φαινόμενα έχουν εκδηλωθεί, όπως φώτα, ομιλίες κτλ. Ιδίως στα απύθμενα πηγάδια. Από την άλλη μπορεί να είναι και κάποιο συνεργείο που εργάζεται για άλλους σκοπούς, σε άλλο, πιο βαθύ επίπεδο.



Πηγή:

Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Κ. Ιωάννη Θ. Γιαννόπουλο, που μέσα από το άριστο ανάγνωσμά του, «Μυστική Αθήνα κ Αττική», μας προσφέρει τόσες γνώσεις σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, που ο ίδιος απέκτησε από προσωπικό του αγώνα και εξερευνήσεις, στη διάρκεια μιας ολόκληρης ζωής. Ευχαριστώ.
Στο βιβλίο του μπορείτε να βρείτε πολύ περισσότερες πληροφορίες, περισσότερα ιστορικά στοιχεία, αναλυτικούς χάρτες με όλες τις εισόδους. Και εάν το διαβάσετε προσεχτικά, θα καταλάβετε πραγματάκια που και ο ίδιος κρύβει.

You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.You can leave a response, or trackback from your own site.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

seventeen − 12 =