Παλάτια Μνήμης

Αναμφίβολα, κατά τη διάρκεια της ζωής μας, έχουμε ακούσει ουκ ολίγες φορές για τεχνικές ενίσχυσης της μνήμης καθώς και για μνημοτεχνικές μεθόδους που επιτρέπουν στους τυχερούς (και κατά μερικές δεκάδες ευρώ φτωχότερους) αγοραστές τους να επιτύχουν την ανάλυση και την αποθήκευση περισσότερων πληροφοριών με μεγαλύτερη ταχύτητα..

Από πολλούς εικάζεται πως τέτοιες τεχνικές και μέθοδοι μετράνε πολύ περισσότερο από έξι με εφτά χιλιετίες ζωής, μιας και χωρίς την ύπαρξη της γραφής η μνήμη ήταν ένα ζωτικής σημασίας ζήτημα. Ιδιαίτερη άνθιση γνώρισε η τέχνη της μνήμης στην αρχαία Ελλάδα, που χρησιμοποιούταν από ραψωδούς, ρήτορες, ιστορικούς, φιλοσόφους, βασιλείς, ιερείς, εμπόρους και γενικότερα από οποιονδήποτε ήταν σε θέση να λάβει μια βασική εκπαίδευση.

Η “τέχνη της μνήμης” εγκαταλείπεται κατά την διάρκεια της εξάπλωσης της Χριστιανικής θρησκείας και αρχίζει πάλι να χρησιμοποιείται την εποχή του Μεσαίωνα. Σε αυτό το σημείο, έχουμε πλέον καταγεγραμμένες αναφορές για ένα πολύ ενδιαφέρον δημιούργημα της, τα “Παλάτια μνήμης”. Δεν λείπουν βέβαια υποθέσεις ότι τα Παλάτια μνήμης άρχισαν να χρησιμοποιούνται σε πολύ παλαιότερες εποχές και πως απλώς επανήλθαν για άλλη μια φορά στο προσκήνιο, αρκετά στοιχεία για να εξακριβωθεί κάτι τέτοιο δεν υπάρχουν όμως, και έτσι οι υποστηρικτές των ιδεών αυτών μένουν μόνο στις υποθέσεις και στο γεγονός οτι τα άτομα που αποστήθιζαν αυτολεξεί διάφορα έργα χιλιάδων λέξεων(όπως του Ομήρου),ή μετέφεραν και διατηρούσαν την παράδοση τους μόνο εν μέσω της μνήμης τους (βλ. Δρυίδες)κατείχαν τεχνικές που πιθανώς να παρουσίαζαν σημαντικές ομοιότητες με τα Παλάτια μνήμης.

Τα παλάτια μνήμης είναι φανταστικά κτήρια, εγκαταστάσεις/χώροι με αριθμό και μορφή δωματίων, χώρων, κήπων, κόσμων και διαστάσεων που εξαρτάται μόνο από την έμπνευση και την φαντασία του κατασκευαστή του. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.

Σύμφωνα με το μύθο, η γέννηση των παλατιών της μνήμης έλαβε χώρα όταν ο αρχαίος ποιητής Σιμωνίδης κατόρθωσε να εξακριβώσει την ταυτότητα των ατόμων που κείτονταν νεκροί και εντελώς μη αναγνωρίσιμοι, μέσα σε ένα σπίτι από το οποίο ο ίδιος βγήκε την τελευταία στιγμή πριν την κατάρρευση του (κατά κάποιους με θεϊκή βοήθεια), χρησιμοποιώντας την τάξη των θέσεων και την τάξη των πραγμάτων. Επαναφέροντας δηλαδή στο μυαλό του την διαρρύθμιση του κτηρίου και χρησιμοποιώντας την για να ανακαλέσει τις θέσεις των ατόμων, και μέσω αυτών την ταυτότητα τους.

Τα παλάτια μνήμης λοιπόν στηρίζονται σε μια αλληλουχία:

Η τάξη των θέσεων συντηρεί την τάξη των εικόνων που συντηρεί
τις πληροφορίες που αντιπροσωπεύουν.

Δημιουργώντας δηλαδή ένα φανταστικό “κόσμο”, κτήριο ή χώρο, απομνημονεύοντάς τον (κάτι ιδιαιτέρως εύκολο),συνδέοντας πληροφορίες με φανταστικές εικόνες, σύμβολα κτλ τα οποία να μην περνάνε απαρατήρητα στο υποσυνείδητο και τοποθετώντας τις εικόνες αυτές στους χώρους του παλατιού μνήμης, ο δημιουργός αποκτά κυριολεκτικά ακαριαία ανάκληση πληροφοριών απλά ανοίγοντας μια πόρτα ή κοιτώντας από ένα παράθυρο. Οι αποκρυφιστές λέγεται πως χρησιμοποιώντας ενέργειες, ονόματα δύναμης, σιγίλια φορτισμένα με ενέργεια, σύμβολα και δεκάδες άλλες τεχνικές ισχυροποίησαν αυτά τα παλάτια αυξάνοντας στο έπακρο την χωρητικότητα πληροφοριών των εικόνων και δίνοντας τους υπόσταση και κίνηση. Λέγεται επίσης ότι μέσω αυτών των ενδυναμώσεων των παλατιών μνήμης το περιεχόμενο τους γινόταν “φορητό” και μπορούσε να μεταβιβαστεί από άτομο σε άτομο μέσω μιας ιδιαίτερης διαδικασίας.

(Κάτι τέτοιο δεν έχει εξακριβωθεί επίσημα μέχρι σήμερα, όμως ακόμα και η πιθανότητα μετάγγισης γνώσης τεράστιων ποσοτήτων από μυαλό σε μυαλό χωρίς την ύπαρξη οπτικοακουστικής διδασκαλίας αξίζει οπωσδήποτε μια δεύτερη ματιά)

Οι δυνατότητες των παλατιών μνήμης όμως δεν περιορίζονται σε αυτές, αλλά τείνουν στο άπειρο, αφού παλάτια μνήμης μπορούν να δημιουργηθούν μέσα σε παλάτια μνήμης, αποθήκες ενέργειας να τοποθετηθούν, δωμάτια ασφαλείας να κατασκευαστούν για περιπτώσεις κινδύνου καθώς και οτιδήποτε άλλο μπορέσει να δημιουργήσει η φαντασία και η έμπνευση του δημιουργού.

Εν ολίγοις:

1.Σχεδίασμός ενός φανταστικού κτηρίου ή χώρου, με δωμάτια και υποχώρους σε μεγάλους αριθμούς.

2.Απομνημόνευση του(μπορείτε αν θέλετε να κάνετε κάποιο υλικό σχεδιάγραμμα, αρκεί να μην στηρίζεστε σε αυτό αλλά στην μνήμη σας)

3.Συσχέτιση πληροφοριών με εικόνες, με σκηνές, με σύμβολα, με κινήσεις, με πρόσωπα (όσο πιο παράξενες/α, τόσο πιο εύκολα θα συγκρατηθούν από το υποσυνείδητο)
4.Τοποθέτηση των εικόνων αυτών στις αίθουσες του παλατιού μνήμης
5.Ενδυνάμωση τους, με αποστολή ενέργειας μέσω οραματισμού(η ποσότητα της ενέργειας να αλλάζει ανάλογα με την σημασία της εικόνας και να σχετίζεται με την διάθεση που επιθυμείτε να σας εμπνέει μελλοντικά η εικόνα)(δεν είναι υποχρεωτικό αυτό το βήμα)

6.Πρόσθεση νέων δωματίων, κτηρίων, κόσμων κτλ κτλ όσο πιο συχνά γίνεται
7.Περιήγηση και ξανά περιήγηση, με αναδρομές στα δωμάτια τα οποία περιέχουν πληροφορίες που χρειάζεστε ή επιθυμείτε να εξετάσετε.

Πηγές:

• Η απόκρυφη παράδοση της Ευρώπης(J.P.Craftson)(Εκδόσεις Αρχέτυπο)
• Η εποχή των μαγισσών(Natasha Mostert)(Εκδόσεις Bell)
• Οι μαντόνες του Λένινγράντ(Debra Dean)(Modern Times)
• http://eleftheri-epistimi.blogspot.com/2009/04/blog-post_3150.html