Νορβηγικές Θεότητες

Οντίν – Πατέρας των Θεών και των Ανθρώπων.
Θεός του Ουρανού, της Νίκης και της Σοφίας. Συνήθως αναπαριστάται ως ένας δυνατός μεσήλικας, με μαύρα σγουρά μαλλιά, ή ώς καραφλός με γκρίζα γενειάδα. Φορά γκρίζα ρούχα, κάτω από ένα μπλέ-γκρί μανδύα με μπλέ κουκούλα. Συμβολίζοντας τον Ουρανό με τα σύννεφα Κρατά το ιερό δόρυ Γκούγκνιρ (φτιαγμένο από το αιώνιο δέντρο της ζωής Ίγκντρασιλ) και φορά το δαχτυλίδι Ντραουπνίρ που συμβολίζει την ευημερία και είναι πολυτιμότερο όλων. Έδωσε το ένα του μάτι ώς αντάλλαγμα για να πιεί από την πηγή της Σοφίας, το πηγάδι του Μίμιρ από τότε πάντα έχει το ένα του μάτι καλυμμένο. Ιερά ζώα του, το Κοράκι και ο Λύκος (ή το κυνηγόσκύλο).

Θόρ – Γιός του Οντίν και ο δεύτερος κυρίαρχος μετά από αυτόν.
Κυρίαρχος των κεραυνών. Συνήθως αναπαριστάται ως ένας δυνατός νέος άντρας με κόκκινα μαλλιά και γένια. Κρατά το σφυρί του, το Μιολνίρ (έργο των Νάνων), το οποίο γυρνούσε στο χέρι του αφού πετύχαινε τον στόχο του. Ήταν ο μοναδικός θεός που δεν ίππευε, και δεν περνούσε την γέφυρα Μπιλφρόστ, από τον φόβο να της βάλει φωτιά λόγω της ιδιότητας του ώ θεός των κεραυνών. Προστάτευε τους χωρικούς και τις κατώτερες τάξεις.

Φρίγγα – Θεά-βασίλισσα των Θεών.
Σύζυγος του Όντιν, θεά της ατμόσφαιρας και των σύννεφων. Αναπαριστάται ώς ψηλή, γεροδεμένη και όμορφη γυναίκα με φτερά στο κεφάλι της, φορώντας ολόλευκές ρόμπες δεμένες στην μέση με ολόχρυση ζώνη που κρατούσε κλειδιά. Ήταν προστάτιδα του γάμου, της μητρικής αγάπης και των νοικοκυρών. Είχε την ικανότητα να βλέπει το μέλλον, αλλά κανείς δεν μπορούσε να την κάνει να το αποκαλύψει. Φοράει στο λαιμό ένα ολόχρυσο περιδέραιο, κατασκευασμένο από τους Νάνους.

Λόκι – Θεός της πονηριάς και της αταξίας.
Ο πονηρότερος των Θεών. Αρχικά ήταν η προσωποποίηση της εστίας των σπιτιών. Στο τέλος λόγω του χαρακτήρα του και της ηθικής αυτουργίας στην δολοφονία του Μπάλντερ η τιμωρία του ήταν να αλυσοδεθεί σε ένα βράχο μέχρι το Ράγκναροκ (το τέλος των Θεών) με ένα δηλητηριώδες φίδι να στάζει το δηλητήριο του πάνω από στο κεφάλι του.

Σίφ – Η σύζυγος του Θόρ.
Υπερήφανη για τα μακριά χρυσά μαλλιά της. Κάποια στιγμή ο Λόκι τα έκοψε και τα αντικατέστησε με χρυσές μαγικές κλωστές από τους Νάνους που μεταμορφώθηκαν σε νέα μαλλιά για την Σιφ.

Αεγκίρ ή Λερ – Θεός-κυρίαρχος των θαλασσών (και προσωποποίηση της θάλασσας), κυβερνήτης του καιρού.
Συνήθως αναπαριστάται ως ένας γέρος μα δυνατός άντρας με μακριά κατάλευκη γενειάδα και γαμψά δάχτυλα. Εμφανιζόταν πάνω από τα κύματα μόνο όταν κυνηγούσε ή όταν αναποδογύριζε κάποιο σκάφος και το παρέσερνε στα μεγάλα βάθη .Ήταν αρχαιότερος των Έσιρ (όπως αποκαλούνταν οι θεοί) με αδέλφια του τον Κάρι (αέρας) και Λόκι (φωτιά). Έλεγχε τις καταιγίδες των θαλασσών.

Ραν – Θεά με την φήμη της κακιάς και της σκληρής.
Σύζυγος του Αεγκίρ. Ο μύθος λέει ότι στέκεται κοντά σε βράχια δίπλα στην θάλασσα, και τα ρίχνει πάνω στα περαστικά πλοία. Έπειτα τα τραβούσε στον βυθό. Οι ναυτικοί πίστευαν οτί για να κερδίσουν την εύνοιά της έπρεπε να της προσφέρουν χρυσό.

Τίρ – Θεός του πολέμου και του θάρρους.
Γενναιότερος των Θεών. Είχε μόνο ένα χέρι, με το οποίο κρατούσε το σπαθί του. Έχασε το χέρι του στην προσπάθεια των θεών να δέσουν τον λύκο Φένρις με το μαγικό μεταξένιο σκοινί Γκλεϊπνιρ.

Βαλκυρίες – Γυναίκες πολεμίστριες που μεταφέρουν τους νεκρούς πολεμιστές στην Βαλχάλα.
Πολεμίστριες του Όντιν, ήταν συνήθως κόρες του ή κόρες βασιλιάδων που θα ήταν αθάνατες όσο υπάκουαν τον θεό και έμενα παρθένες, Ήταν προσωποποιήσεις των σύννεφων. Ο μύθος επίσης λέει ότι αυτές αποφασίζουν ποιοί από τους νεκρούς της μάχης θα περάσουν στην Βαλχάλα όπου θα μένουν μέχρι το τέλος των ημερών.. Συνήθως αναπαριστώνται ως όμορφες και δυνατές νεαρές γυναίκες, με λευκά μπράτσα. Φορούσαν ασημένιες ή χρυσές περικεφαλαίες και κόκκινους (σαν αίμα) θώρακες. Κρατούσαν Ακόντια και ασπίδες και καβαλούσαν πολεμικά άλογα.

Μπαλντέρ – Θεός του φωτός και της αθωότητας, ο αγαπημένος και προστατευόμενος όλων των Θεών.
Συνήθως αναπαριστάται ως ένας όμορφος έφηβος με ξανθοκόκκινα μαλλιά και γαλάζια μάτια. Σκοτώθηκε από τον αδελφό του Όντουρ, μετά από παρεμβολή του Λόκι. Τελικά περνούσε 8 μήνες στο σκοτεινό βασίλειο της Χέλ (ή Έλ) και 4 Μήνες στο φώς.

Μπράγκι – Θεός της ποίησης και της μουσικής.
Γιός του Όντιν. Σύζυγος της Ιντούν.

Φορσέτι – Θεός της δικαιοσύνης και της αλήθειας.
Έδωσε τους νόμους και έλυνε τις διαφορές των ανθρώπων και των θεών.

Φρέυ – Θεός-κυρίαρχος του κόσμου των ξωτικών, αρχηγός για όλους τους Θεούς που σχετίζονται με την γονιμότητα.
Θεός του ήλιου και των ζεστών καλοκαιρινών βροχών. Ιερό του ζώο ο αγριόχοιρος. Ο ιερός του μήνας άρχιζε με το χειμερινό ηλιοστάσιο.

Φρέγια – Θεά που προσωποποιεί την γη, αρχηγός για όλες τις Θεές που σχετίζονται με την γονιμότητα.
Θεά του έρωτα και της ομορφιάς. Ήταν η αρχηγός των Βαλκυρίων, όταν κατέβαιναν στην μάχη. Παντρεύτηκε τον Όντουρ, προσωποποίηση του καλοκαιρινού ήλιου.

Οντούρ ή Όντ – Θεός του σκοταδιού, της νύχτας.
Συνήθως αναπαριστάται ως ένας ζοφερός και τυφλός άντρας. Αδελφός του Μπάλντερ. Σκότωσε κατά λάθος τον αδελφό του όταν ξεγελάστηκε από τον Λόκι. Τον σκότωσε ο ετεροθαλής αδελφός του Βάλι ο Εκδικητής.

Ιντούν – Θεά που προσωποποιεί την άνοιξη και την νιότη.
Σύζυγος του Μπράγκι. Με τα μήλα τις οι θεοί δεν γερνούσαν.

Νιόρντ – Θεός που καλοκαιριού, των ανέμων και της θάλασσας κοντά στην ακτή.
Προστάτης των ψαράδων και των εμπόρων. Αναπαριστάται πάντα ως ένας όμορφος έφηβος ντυμένος με πράσινο κοντό χιτώνα, στέμμα από κοχύλια και φύκια.

Σκάντι – Θεά του χειμώνα και προστάτιδα του κυνηγιού.
Φοράει ασημένιο θώρακα, λευκό, κοντό κυνηγετικό χιτώνα, λευκές γούνινες επιγονατίδες και χιονοπέδιλα. Παντρεύτηκε τον Νιόρντ ως αντάλλαγμα για τον θάνατο του γίγαντα πατέρα της αλλά χώρισαν λίγο αργότερα. Μην αντέχοντας ο ένας τις συνήθειες του άλλου.

Ούλερ – Θεός του χειμώνα και ίσως και του θανάτου.
Παντρεύτηκε την Σκάντι μετά τον χωρισμό της από τον Νιόρντ.

Χέλ (Έλα) – Θεά του θανάτου.
Κόρη του Λόκι. Ο Όντιν της έδωσε 9 κόσμους να διοικεί. Στο βασίλειο της πήγαιναν εκτός από τους εγκληματίες, όσοι δεν είχαν χύσει αίμα και όσοι πέθαιναν από γεράματα.

Νόρνς (Οι Μοίρες) – Οι τρεις αδελφές, Ούρντ, Βερντάντι και Σκούλντ, προσωποποιούσαν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Έπλεκαν τα νήματα της ζωής. Δεν κανόνιζαν το μέλλον και ακόμα και οι θεοί δεν μπορούσαν να αλλάξουν τα γεγονότα που οι Μοίρες έπλεξαν.

Πηγή:

• Myths of the Norsemen του H.A. Guerber Dover Pub. INC N.Y.